Hebelpriss Pierre Kretz

Mìtem Pierre Kretz ìsch

e Mundàrtäutor Hebelprisstrëjjer

De Pierre Kretz het de Hebelpriss erhàlte - de wìchtigscht literàrisch Priss vom Lànd Bàde-Wìrtebarri, un villicht de wìchtigscht äu, wo e Schrìftsteller wo uf Elsassisch schribt sìch erhoffe kà. E Priss, wo n m fer si gsàmt Warik ìwerrëicht worre ìsch: fer sini Romàne, äu ì's Ditsche ìwersetzt, fer sini Essays, u. a. "Le nouveau malaise alsacien", àwer bsunderscht fer sini zwëisprochige Theàterstìck ("Ich bì e beesi Fräu", "Ich wàrt uf de Theo"). Àlso bsunderscht fer sin Warik uf elsassisch. Jà, m'r kà uf Elsassisch schriwe, un Elsassisch ìsch e Sproch mìtere Literàtür!

De Pierre Kretz, gelehrte Ànwàlt, het Jura gstüdìert, hìwwe un drìwwe vo de Ditsch-Frànzeesch Granz, ìm Sààrlànd un ì Strossburig. Mìt 50 het'r entschide, àss'r vo sinem Schriwe lawe wìll. Scho vorhar het'r sini literàrisch Karrièr àgfànge: de Üsgàngspunkt ìsch s Theàter gsì. Ì de sìwwezigger Johre het'r mìt de Jung Elsaesser Buehn gschàfft, làng äu mìtem Théâtre de Lichtenberg.

Ar het sìch äu ìmmer fer's kültürelle Lawe ìm Elsàss engagìert, het z. B. Littér'Al (Littérature alsacienne) gegrìndt, un ìsch de erscht Presidant vo dam Verën gsì.

D'Literàtür-Profassere Britta Benert, wo d'Laudatio ghàlte het, het betont, wìe d'Texte vom Pierre Kretz "mìtere unbedìngte Ehrlichkëit" gschrìwwe sì, gànz ohne Tabu, un wìe muetig Bìecher sì gsì, wo n r scho vor drissig Johr gschrìwwe het, wìe z. B. "La langue perdue des Alsaciens". Un, wàs sini Texte uf Elsassisch àbelàngt, het se gsëjt, àss sìe e Üssoej fer e sprochligi Vielfàlt sì, gànz ìm Sìnn vom Hebel salwer...

Sini Bìecher bewise "e historisch Bewusstsì", tìef ì de Gschìcht vom Elsàss igewurzelt, àwer genäu dodurich gheere se zer Waltliteràtür, mìtere literàrische Meischterschàft wo d'Jurymìtglìeder unterstrìche ha, un dittligi Referanze uf Dürrenmatt edder Beckett.

De Pierre Kretz het gsëjt, àss da Priss d'scheenscht Belohnung fer e Schrìftsteller üssem "Oberrhein" ìsch, un àss ar stolz ìsch, uf dare scheen Lischt vo Elsasser ze stehn, wo Hebelprisstrëjjer sì. Albert Schweitzer, àwer äu André Weckmann un Claude Vigée, fer numme dìe drèi ze ernanne, gheere dezue! Jà, wahjer, ar het e immans Bravo verdìent.

S Fescht salwer ìsch e grosse Momant gsì. S Hebelfescht ìsch wìe jede 10. Mëi ì Huuse orgànisìert worre. Bi unsere bàdische Frìnd, zem Gedanke à de Geburtsdoej vom Pfàrrer, Pädagog un Dìchter wo s Mëischte vo sinere Kìndhëit ì dam Wiesetàler Därfel verbroocht het. Umzugg, Tràcht, Müsik, Tànz... E ràre un äuthentische Momant ìsch's gsì, fer àlli wo ha känne mìtmàche.

De Hebel? War ìm Elsàss het e Mol e Text vom berìehmte àlemànnische Ufklarung-Dìchter gelase? Viel ze wenni Litt! Trotzdam gheert'r ze de Litt, wo viel Elsasser zem Schriwe ìn ìhre Mìetersproch gebroocht het, mìt sine "Alemannische Gedichte".

De Pierre Kretz het's gsëjt: "D'gross un üniverselle Lehr vom Hebel ìsch: as gìtt unter Sproche ke Hieràrchie!" Üs jedere Sproch kà un muess Literàtür entstehn. Jà, lìewe Pierre, "e Sproch ohne Literàtür het ke Zuekunft"!

Drum ìsch da Hebelpriss bsunderscht wìchtig... Um so meh, àss's villicht s letschte Mol ìsch gsì, àss e Elsasser àls Mundàrtäutor ne erhàlt: erschtens ware d'Dìchter un Schrìftsteller, wo uf Elsassisch schriwe, ìmmer ràrer ware. Un zwëitens will d'Jury zuekìnftig villicht wenjer willig ìsch, Mundàrt-Literàtür üszezëichne.

Jean-Christophe Meyer